تبیین تجربه پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه از وضعیت روحی و روانی خانواده های اهدا کننده عضو (مطالعه کیفی)

مقدمه: مرگ مغزی یکی از بزرگ ترین بحران های زندگی خانواده بیمارانی است که با درخواست اهدای عضو روبه رو می شوند. خانواده بیماران مرگ مغزی، با مشکلات روحی و روانی زیادی روبه رو هستند. به منظور درک این تجربه، بر آن شدیم که با روش کیفی، تجربه پرستاران بخش مراقبت های ویژه را که تماس و تعامل طولانی با خانواده بیماران مرگ مغزی اهدا کننده عضو دارند، مورد مطالعه قرار دهیم. روش : مطالعه کیفی حاضر با رویکرد پدیدار شناسی در بهار 1394 بر روی 8 پرستار بخش مراقبت ویژه شهر کرمان به روش نمونه گیری هدفمند و تا اشباع داده ها، با رعایت محرمانه بودن اطلاعات و امکان ترک مطالعه در هر زمان که مایل بودند ، ادامه یافت. روش جمع آوری داده ها از طریقه مصاحبه عمیق باز و نیمه ساختار یافته انجام گرفت. تمام مصاحبه ها ضبط و سپس، کلمه به کلمه دست نویس شد و با روش colaizzi مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: با تحلیل و ادغام کدها، 3 کد اصلی شناسایی و با تحلیل کدها، 13 کد فرعی استخراج گردید. کد اصلی ناشناخته ها شامل کدهای فرعی ابهام، نگرانی، ناشناخته ها، برخورد افراد و سایر اعضای خانواده قرار گرفته اند. کد اصلی درک موقعیت بحرانی خانواده شامل کدهای فرعی ترس از پشیمانی، احتمال بهبودی، عدم تأیید دیگران، افکار وسواسی و کد اصلی درک جنبه های فرهنگی، اجتماعی و مذهبی شامل کدهای فرعی نوع دوستی، اعتقادات مذهبی، رشد کردن در شرایط سخت، علایق، توقعات و روابط عاطفی بود.  نتیجه‎گیری: مشکلات روحی و روانی خانواده بیماران مرگ مغزی با حذف ناشناخته ها، درک موقعیت بحرانی خانواده و درک موقعیت فرهنگی، اجتماعی و مذهبی در زمان بروز مرگ مغزی در خانواده مدیریت و باعث می شود تا این مراحل سخت با آرامش روحی و روانی بهتری سپری گردد.